Mijn moeder zei jaren geleden tegen me:"Wie zegt dat het leven leuk is? Je moet het zelf leuk maken!" Dit heeft mij aan het denken gezet. Dit is zo waar en zo echt. Wij mensen zijn zo vaak aan het klagen. We zijn zo ongelukkig en anderen hebben het beter. Dit de schuld van die en die. We moeten de schuld op ons zelf nemen. Al heeft iemand je verdriet gedaan, jij laat de pijn toe, jij laat het te lang duren. Jij maakt jezelf ongelukkig.
Dit is iets waar ik ook mee vecht. Ik kijk te snel wat een ander mij heeft aangedaan, maar ik laat zelf de pijn toe! Ik blijf er te lang mee zitten. Ik moet mijn leven zelf leuk maken! Ik moet doen wat leuk is en niet met verdriet te lang zitten. Door verdriet blijf je veel binnen en blijf je vast zitten in het leven. Ik doe tegenwoordig in de middag een wandeling met de kids. Gewoon even een wandeling maken. Het kost je niets en je bent er even uit. Even samen iets doen. We doen genoeg samen, maar ik vind dat we meer buiten samen moeten zijn. Het zijn kleine dingen, maar met kleine stapjes kom je ver.
Luister ook naar niemand die je probeert naar beneden te trekken. Niemand is perfect! Er bestaat geen één mens op de aarde die perfect is. En je mag fouten maken (een foutloos leven is als een avond maaltijd zonder zout) en je bent nog geweldiger als je er iets positiefs mee doet! Het gaat om jouw leven en niet om iemands anders leven. Maak je zelf gelukkig en verander positief. De mensen die om jou heen leven zullen er ook baat bij hebben. Je begint je bij jezelf, maar je doet het ook voor je gezin en familie. Hoe meer vrolijkheid, hoe meer gezelligheid. Je kan pas van een ander houden, als je van jezelf houd.
14 jul 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 comments:
Mooie blog heb je hoor! Ik ga er nog een keer uitgebreid voor zitten...
Een reactie posten